- бедаста
- [بي دسته]ҳар чизе, ки даста надорад (аз қабили кӯза, чойник, табар)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
куб — I [کوب] ю 1. шакли ҳандасии шашрӯя, ки ҳар як тарафаш мураббаи бо ҳам баробар аст 2. риёз. ҳосили зарби дубораи ададе ба худи он, мукааб 3. гуфт. метри мукааб: як куб тахта II [کوب] кит. қадаҳи поядарози бедаста; ҷом, пиёла … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кӯза — [کوزه] зарфи сафолин ё мисини дастадор ва гоҳо бедаста барои об ва моеоти дигар, сабӯ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мундӣ — [مندي] кӯзаи сафолии даҳаншикастаи бедаста; кулол дар мундӣ об мехӯрад (мақ.) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ